Συνηθίσαμε ...

"Συνηθίσαμε στην αισχροκέρδια..." είναι ο τίτλος του άρθρου της Μαρίας Λίλα στα στημερινά ΝΕΑ. Το παραθέτουμε.
Πρώτη, δευτέρα και µόλις καταφέρεις να διανύσεις τα πρώτα χιλιόµετρα µε πέµπτη ξαναπέφτεις στα φρένα. Το ανθρωπάκι µε το χέρι απλωµένο ζητεί ξανά τον οβολό σου και εσύ έναν τοίχο να χτυπήσεις το κεφάλι σου. Δεν σου έφταναν οι λακκούβες, η ξεφλουδισµένη άσφαλτος και οι κλειστές λωρίδες λόγω έργων, πρέπει να πληρώσεις και από πάνω για την ταλαιπωρία που απλόχερα σου προσφέρεται σε όλη τη διαδροµή από Αθήνα για Θεσσαλονίκη. Το αίµα σου βράζει και δεν φταίει µόνον ο καύσωνας, νιώθεις και είσαι για µία ακόµη φορά στην ίδια σου τη χώρα και κερατάς και δαρµένος!

Αποφάσισα, λοιπόν, φέτος να µη µείνω Ελλάδα για τις καλοκαιρινές µου διακοπές και έφυγα για Βουλγαρία.

Μετά τον Γολγοθά της Εθνικής, αναγκάστηκα να µείνω δύο µέρες στη Σόφια για να ηρεµήσουν τα νεύρα µου και µετά έκλεισα ξενοδοχείο στη Βάρνα για δέκα ηµέρες. Πεντακόσια ευρώ η διαµονή σε δίκλινο πέντε αστέρων µε ηµιδιατροφή, πρωινό και βραδινό. Η περιοχή λεγόταν Χρυσή Αµµος και ήταν γεµάτη πολυτελή ξενοδοχεία, πισίνες, καζίνο και εµπορικά καταστήµατα που λειτουργούσαν όλες τις ώρες και τις µέρες.

Οι ευχάριστες εκπλήξεις διαδέχονταν η µία την άλλη στα παράλια της Μαύρης Θάλασσας. Το γεύµα πλούσιο και µε άφθονο κρασί µάς κόστισε µόλις 14 ευρώ, ενώ δοκιµάζοντας την τύχη µας στο καζίνο παίξαµε 10 λέβα και κερδίσαµε 300, κάπου 150 ευρώ. Ουσιαστικά τις υπόλοιπες ηµέρες µε τα κέρδη µας από το καζίνο φάγαµε, ήπιαµε και διασκεδάσαµε ανέξοδα. Στα καταστήµατα τα ρούχα και τα παπούτσια «φώναζαν» να τα αγοράσεις, καθώς οι τιµές ήταν στο ένα τέτατρο των ελληνικών.

Ακόµα πιο µεγάλη εντύπωση µου έκανε η διαφορά τιµής στα φάρµακα. Τα ίδια ακριβώς είχαν λιγότερο από τη µισή τιµή της Αθήνας και ούτε λόγος για τα καλλυντικά.

Κρέµες προσώπου γνωστών εταιρειών στο ένα δέκατο της ελληνικής τιµής τους. Μπορεί να ήταν και µαϊµούδες όµως για τα φάρµακα δεν µπορώ να εξηγήσω το γιατί και το πώς. Τυχαίο; Δεν νοµίζω. Συνηθίσαµε στην αισχροκέρδεια και τίποτα πια δεν µας τροµάζει. Βλέπεις στις βιτρίνες της Αθήνας κουστούµια και φορέµατα µε τρία µηδενικά και τα θαυµάζεις. Κανένα από αυτά δεν µπορεί να κοστίζει πάνω από 50 ευρώ σε ύφασµα και εργατικά όµως συνηθίσαµε να αγοράζουµε φύκια για µεταξωτές κορδέλες και να πουλάµε τα καλοκαίρια χρυσό το νερό και την ξαπλώστρα στην παραλία!