Παρασκευή 20 Αυγούστου 2010

Υπομονή 100 χρόνια

Αφορμή στο άρθρο του Θ. Νιάρχου στα σημερινά ΝΕΑ η δήλωση διαπρεπούς αμερικανού οικονομολόγου: σε εκατό χρόνια θα σας ευγνωμονούν τα παιδιά σας γι’ αυτά που υφίστασθε σήμερα.

Μεταξύ άλλων σημειώνει: «Γνωρίζουµε όλοι µας πολύ καλά πόσο εύκολα ξεµπερδεύουµε όταν τοποθετούµε τα πράγµατα στο µέλλον. Ακόµα και στις προσωπικές σχέσεις, η επίκληση του µέλλοντος είναι πάντα η εύκολη λύση. Υπολογίζουµε όλοι, συνειδητά ή ασύνειδα, σε µια αιφνίδια ευεργετική αλλαγή, ενώ τα στοιχεία που τη συνιστούν θα µας έχουν απορροφήσει τόσο πολύ ώστε κανείς δεν θα νοιάζεται πια για το τι ειπώθηκε ή το τι δεν ειπώθηκε στο παρελθόν, διαψεύστηκε ή επιβεβαιώθηκε» […]

«Οσο και αν το µέλλον δεν είχε ποτέ άλλη µορφή παρά µόνο τη θαυµαστά διατυπωµένη από τον Ντίνο Χριστιανόπουλο στους στίχους: «Γιατί το τζάκισες το χέρι σου γέρο Μακρυγιάννη; / Για να χορεύουν σέικ τα κωλόπαιδα».

«Σε τελευταία ανάλυση (…) δεν αποκλείεται χονδροειδώς αντιµετωπιζόµενη [η σκέψη του οικονομολόγου] να είναι πολύ περισσότερο καθησυχαστική από ό,τι όταν την αναλύεις µε συναισθηµατικοηθικές παραµέτρους. Είναι σαν να µας λέει ότι κι αν ακόµη δεν έχει ξεπεραστεί η κρίση σε εκατό χρόνια, το βέβαιο είναι ότι θα εξακολουθείτε να ζείτε. Κάτι είναι κι αυτό» καταλήγει ο Νιάρχος.

Δεν υπάρχουν σχόλια: