Αισθήσεις και παραισθήσεις

"Η τύχη μας μεγάλη, κι ας είν' και κάλπικη

Αρίσταρχε, Χαράλαμπε, Μανώλη.

Δημήτρη, Παναγιώτη τη βολέψαμε

για Μεγαλέξανδροι περνάμε όλοι"

.

Ι. Καμπανέλλης

.

Πολλά έχουν γραφεί για "το είναι και το φαίνεσθαι". Και θα γραφούν ακόμα... Τι σχέση έχει με την πραγματικότητα αυτό που βλέπουμε; Αυτό που ακούμε; Γιατί, τελικά, με τι βλέπουμε; Με τι ακούμε; Με τα μάτια, με τ' αυτιά ή με την καρδιά; Μήπως ακολουθούμε την καρδιά, όπως προστάζει και η γνωστή διαφήμιση;

.

Μήπως βλέπουμε αυτό που θέλουμε να δούμε;... Μήπως ακούμε μόνο ό,τι καταλαβαίνουμε; Πότε η πληροφορία γίνεται γνώση; Όταν δένει, δημιουργώντας συνδέσεις, με κάτι που ήδη ξέρουμε. Πότε εδραιώνεται; Όταν ζυμώνεται από τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις (κοινωνικός εποικοδομητισμός). Γι' αυτό η μαρτυρία του ενός, στα δικαστήρια, δεν είναι μαρτυρία.

.

Ίσως, τέτοιες σκέψεις να οδήγησαν τον Ηράκλειτο στην παροιμιώδη ρήση του: "Κακοί σύμβουλοι τα μάτια και τ' αυτιά σ' ανθρώπους που 'χουν βάρβαρες ψυχές".