Μαθηματικά και έρωτας

Έρωτας και μαθηματικά, είναι ο τίτλος άρθρου του Μιχάλη Μητσού που δημοσιεύτηκε στα ΝΕΑ της 20-6-09.
Το άρθρο ολόκληρο:
"Πριν από 300 χρόνια, ο Ισαάκ Νεύτων χρησιμοποίησε τις διαφορικές εξισώσεις για να αποδείξει ότι στο Διάστημα και τη Γη ισχύουν οι ίδιοι νόμοι της κίνησης. Στη συνέχεια, άλλοι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι με τον ίδιο τρόπο μπορούν να διατυπωθούν οι νόμοι που αφορούν τη ροή του νερού και του αέρα, καθώς κι εκείνοι που αφορούν τον ηλεκτρισμό και τον μαγνητισμό. Ο διαφορικός λογισμός μπορεί να εφαρμοστεί ακόμη και στο επίπεδο του ατόμου, όπου βασιλεύει η κβαντική μηχανική. Είναι δυνατόν, όμως, ανάλογες εξισώσεις να διέπουν και τον έρωτα; Καθηγητής εφαρμοσμένων μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο Κορνέλ, ο Στίβεν Στρόγκατς έθεσε στον εαυτό του αυτό το ερώτημα την πρώτη φορά που ερωτεύτηκε. Ήταν καλοκαίρι, είχε τελειώσει τον δεύτερο χρόνο στο πανεπιστήμιο και η συμπεριφορά της κοπέλας τον είχε τρελάνει. Όσο πιο πολύ της έδειχνε την αγάπη του τόσο εκείνη απομακρυνόταν. Και μόλις έπαιρνε τις αποστάσεις του, εκείνη του εξομολογιόταν πόσο ελκυστικό τον έβρισκε. Η αγάπη της τον άναβε, η αδιαφορία της τον ξενέρωνε. Προσπαθώντας να καταλάβει τι συνέβαινε, άρχισε να διατυπώνει μερικές διαφορικές εξισώσεις. Και τότε συνειδητοποίησε ότι τόσο ο ίδιος όσο και η αγαπημένη του συμπεριφέρονταν με βάση συγκεκριμένα μαθηματικά πρότυπα. Για λίγο καιρό χαλάρωσε. Προς το τέλος του καλοκαιριού, όμως, οι εξισώσεις του άρχισαν να διαψεύδονται. Φρίκαρε. Αλλά η εξήγηση ήταν απλή. Υπήρχε ένας παράγων που δεν είχε λάβει υπόψη: ο παλιός φίλος της κοπέλας την ήθελε πίσω. Στα μαθηματικά, γράφει ο Στρόγκατς στη Χέραλντ Τρίμπιουν, αυτό λέγεται το «πρόβλημα των τριών σωμάτων». Το είχε πάθει κι ο Νεύτων. Μόλις έλυσε τις διαφορικές εξισώσεις για το πρόβλημα των δύο σωμάτων, εξηγώντας έτσι γιατί οι πλανήτες κινούνται σε ελλειπτική τροχιά γύρω από τον Ήλιο, έστρεψε την προσοχή του στο τριπλό πρόβλημα του Ήλιου, της Γης και της Σελήνης. Αλλά δεν μπόρεσε να το λύσει, ούτε αυτός ούτε κανένας άλλος. Όπως είπε στον φίλο του Έντμουντ Χάλεϊ, το πρόβλημα αυτό του προκαλούσε πονοκέφαλο και δεν τον άφηνε να κοιμηθεί. Αρκετά χρόνια αργότερα θα αποκαλυπτόταν ότι το πρόβλημα των τριών σωμάτων περιέχει τους σπόρους του χάους, κάτι που ο Νεύτων δεν μπορούσε να γνωρίζει. Ο Αμερικανός καθηγητής, αντίθετα, είναι πιο υποψιασμένος. Χρησιμοποιώντας πάντα τον διαφορικό λογισμό, έχει καταλήξει με τους φοιτητές του σε διάφορους τύπους εραστών και ερωμένων: ο Ναρκισσιστής Σπασίκλας, Καλύτερα να Υποβόσκει παρά να μην Υπάρχει, ο Κακεντρεχής Μισάνθρωπος, ο Πληροφοριοδότης που Φλερτάρει. Όλα αυτά, όμως, ισχύουν μόνο στις περιπτώσεις δύο σωμάτων. Όταν υπεισέρχεται τρίτο σώμα στην εξίσωση, όλα ανατρέπονται. Και καμιά φορά έρχεται το χάος."

Επίσης στην ιστοσελίδα του Μ.Μητσού μπορείτε να δείτε και το πως σχολιάστηκε το άρθρο:
Έρωτας και μαθηματικά