Ξαναανακαλύπτοντας το ζεστό νερό

Στο σχολείο και γενικά στην οργανωμένη μάθηση προσερχόμαστε για να μην ξαναανακαλύψουμε από την αρχή όλα εκείνα που ανακάλυψε η ανθρωπότητα στους αιώνες. Οι δηλώσεις και οι προτάσεις που κάνουν διάφοροι στις εφημερίδες και στα συμβούλια, πολλές φορές, αποδεικνύουν ότι τα διάφορα προβλήματα υπάρχουν όχι εκεί που εστιάζεται από τις δηλώσεις αλλά στους ανθρώπους που κάνουν τις προτάσεις.

Ο επιστήμονας καλώς ή κακώς αν θέλει να μην απαξιωθεί θα πρέπει να ενημερώνεται και να επιμορφώνεται συνεχώς. (Εδώ μπορεί να πει κανείς πολλά και όχι άδικα να μιλήσει για συνθήκες κ.α.). Όμως άλλο ο συνδικαλισμός και άλλο η επαγγελματική ανάπτυξη. Άλλο η καπατσοσύνη και τα κολλητιλίκια και άλλο η γνώση.

Πόσοι είναι αυτοί που διαβάζουν; Τι διαβάζουν; Γιατί όταν δεν διαβάζεις και δεν ενημερώνεσαι μπορεί να είναι κακό-και είναι μεγάλο όταν είσαι δάσκαλος- όταν όμως βγαίνεις και δείχνεις την ανεπάρκειά σου γίνεσαι ρόμπα, απαξιώνεσαι.
Πως το λες ότι δεν υπάρχει βιβλιογραφία, άρθρα κλπ; Είσαι ενημερωμένος; Διαβάζεις ή μόνο λες, επειδή μιλάς σε ανθρώπους που για τους δικούς τους λόγους δεν σε φέρνουν σε δύσκολη θέση;

Τον τελευταίο καιρό συνεχώς γίνονται δημοσιεύματα για την τοπική ιστορία και το περιοδικό "Αμάλθεια". Η "Αμάλθεια", με 40 χρόνια κυκλοφορίας και 155 τεύχη, περιέχει επιστημονικά άρθρα από την τοπική ιστορία και ψύχραιμο λόγο. Είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ότι αυτοί που θα έπρεπε πρώτοι να διαβάζουν το περιοδικό το αγνοούν επιδεικτικά. Εκτός από την περίπτωση ενός Γυμνασίου το περιοδικό αγνοείται επίσης επιδεικτικά από όλες τις σχολικές βιβλιοθήκες της Κρήτης. Που οφείλεται αυτό; Οι σχολικές βιβλιοθήκες από ποιους δημιουργούνται; Από ποιους ενημερώνονται;

Τι θα πρέπει να γίνει; Να μάθουμε τους μαθητές να ανάβουν φωτιά δια της τριβής ή όλοι μαζί να ανακαλύψουμε ξανά το ζεστό νερό;