Ο γκλαμουράτος πρόεδρος

Ο Αυλωνίτης το δίδαξε στο σινεμά απαράμιλλα: «Εγώ έχω λεφτά!». Πώς το θυμήθηκα; Φίλος σχολίασε τη στάση διαφόρων προέδρων και μαζί και των διοικητικών συμβουλίων τους, που δεν τους συγκρατούν, στη γκλαμουριά, στο κιτς και τη χλιδή και οι οποίοι εμπλέκουν διαφορές κοινωνικές ομάδες και τα μέλη των συλλόγων που εκπροσωπούν σε τέτοιου είδους εκδηλώσεις. Είναι αλήθεια βέβαια ότι «ο βλάχος άρχων κι αν γενεί πάλι βλαχιά θα μυρίζει», αλλά άλλο να παίζεις για πάρτι σου κι άλλο να είσαι πρόεδρος του σωματείου «Πνεύμα και ηθική», «των ορφανών της πόλης», «της ενορίας», του «συλλόγου γονέων και κηδεμόνων απόρων κορασίδων» κλπ Άλλο το ποδοσφαιρικό σωματείο και άλλο ο σύλλογος φίλων κλασικής μουσικής.
Και το χειρότερο να προσέρχονται στην κιτς εκδήλωσή σου όλες οι ψηφομαζώχτρες και οι τα φαιά φέροντες. Όλοι αυτοί οι πονηρούληδες που όταν παίζεται Σοφοκλής και Ευριπίδης ή μιλάει κανένας σοβαρός άνθρωπος έχουν συσκέψεις. Τι θα δούμε ακόμα… Και πολλοί από μας διαμαρτυρόμαστε γιατί τα παιδιά μας παίρνουν το δρόμο που τους δείχνουμε.