Τρίτη 2 Ιουνίου 2009

Τις πταίει;

Το σκυλάκι το κανίς
ποιος το έκλεψε; Κανείς!
.
Τις πταίει που το χάσαμε ;
.
-Η γραφειοκρατία!
-Όχι, η παγιωμένη αντίληψη!
-Η γνώμη μου είναι, πως φταίει η νοοτροπία των παλαιότερων κυβερνήσεων.
-Μπα, δε νομίζω, είναι θέμα ιδιοσυγκρασίας...
-Τι να κάνουμε κύριοι... Αυτή είναι η Ελλάδα.
-Δεν σας καταλαβαίνω κύριοι...Τι θα πει δε φταίμε εμείς; Τι θα πει πως φταίνει οι άλλοι;
-Εεε, ναι, κάποιος θα πρέπει να φταίει.
-Ποιος όμως;
-Νομίζω πως κάποια πράγματα δεν θάπρεπε να απαντιώνται... αποτελούν τους "βαρβάρους" που περιμένουμε.
-Οι άγνωστοι "βάρβαροι" είναι μια κάποια λύση ...
-Σιγά μη φταίνε οι γκόμενες...
-Δηλαδή τι θα κάνουμε αν βρούμε ποιος φταίει;
-Αμφιβολίες, το μυαλό μου βασανίζουνε πολλές. Αμφιβολίες τρελλές.
-Μπορεί να καταλήξουμε ότι φταίμε ΄κι εμείς, φταίνε κι αυτοί, φταίνε κι οι άλλοι.
-Ναι, ναι! Φταίει το ζαβό το ριζικό μας. Φταίει ο Θεός που μας μισεί.
-Φταίει το κεφάλι το ξερό μας!
-Φταίει, πρώτα απ' όλα, το κρασί!
-Καλό!... Ιδίως το κρασί! Μπορεί να αντέξει ότιδήποτε του φορτώσουμε...
-Ωραίο, αλλά μήπως φταίει και ο Χατζηπετρής;
-Μπααα...
-Ξεκάθαρο.. Για όλα φταίνε οι γκόμενες!
-Ποιες γκόμενες;
-Οι πρώην κι οι επόμενες.
-Μα είναι απλό! Φταίνε όλοι για όλα για να μην φταίει κανένας για τίποτα. Τόσο απλό!
-Τι εννοείτε φταίνε, δεν φταίνε;
-Ακούστε, αν πολλοί φταίνε για όλα τότε κανείς δεν φταίει για τίποτα.
-Σατανικό...

Σιωπή. Ποιος θα το πει; Κανένα στόμα δεν το 'βρε και δεν το ΄πε ακόμα.
Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, προσμένουμε ίσως κάποιο θάμα.
Εμείς ... και οι στίχοι του Βάρναλη.

2 σχόλια:

katerina είπε...

Ξέρεις το χειρότερο απο όλα ειναι η ελπίδα.
Μόλις την χάσεις... αρχιζεις και αναθαρευεις. Γιατί μετά ..τίποτα.
Μια γλυκεια περιδινηση, η μουσική που παιζει στο σαλόνι του Τιτανικού, ανακουφιση... τελειωσαμε.
Απλά ξεσφιγγεις λιγο το κολάρο που σε πνιγει, κρατάς ένα ποτέ, ίσα να ζαλιστείς περισσότερο απο αυτήν την κάθοδο, και χαλαρώνεις, χαζευοντας γυρω τριγυρω...
Επιτέλους, δνε μπορεί... κάπου εκει ειναι ο πάτος.

Ι.Σ. είπε...

O δρόμος αυτός δεν τελειώνει,
δεν έχει αλλαγή,
Κράτησα τη ζωή μου...