Πέμπτη 16 Ιουλίου 2009

Βιοηθικά

Πριν από λίγο καιρό είχαμε διαβάσει για την Αμερικανίδα ανύπαντρη νεαρή μητέρα που με εξωσωματική γονιμοποίηση γεννούσε το ένα παιδί μετά το άλλο ανεβάζοντας τον αριθμό τους στα 14, επειδή ... αγαπούσε τα παιδιά. Η γυναίκα αυτή, όπως διαπιστώθηκε εκ των υστέρων αντιμετώπιζε ψυχολογικά προβλήματα.
Την ίδια απάντηση, αν θυμάστε είχε δώσει και ο Θαλής ο Μιλήσιος όταν τον είχανε ρωτήσει γιατί δεν παντρεύτηκε να κάνει παιδιά: "από αγάπη προς τα παιδιά".
Το επιμύθιο: η αγάπη προς τα παιδιά μπορεί να στρέψει σε διαφορετικές κατευθύνσεις τους ανθρώπους...
Η είδηση που διαβάσαμε σήμερα επιβεβαιώνει την παραπάνω άποψη. Η Ισπανίδα 'super woman' άφησε ορφανά δυο παιδιά 2,5 ετών. Έγινε μητέρα στα 67 της, πέθανε στα 70 της.
Και σ' αυτήν την περίπτωση, όπως και στην προηγούμενη ξαναάνοιξε ο ασκός του Αιόλου με τα προβλήματα βιοηθικής που προκύπτουν με τις εξωσωματικές γονιμοποιήσεις. Τι γίνεται τώρα με τα πιτσιρίκια; Σε τι φταίνε αυτά; Η ιατρική κοινότητα τι έχει να πει για τους μάγκες συναδέλφους τους που έκαναν "τα στραβά μάτια" για να τα οικονομήσουν και να πάρουν το σχετικό κομμάτι δημοσιότητας; Το οργανωμένο κράτος γιατί δεν τους τσιμπάει να τους στείλει στην ψυρού;
Αμαρτίες ( ή σωστότερα μ...) γονέων παιδεύουν τα τέκνα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: