Το όνομα του ρόδου

Απευθύνεται γνωστός στον τάδε δήμαρχο για σοβαρότατο πρόβλημα το οποίο δημιούργησαν οι υπηρεσίες του. Απάντηση του δημάρχου: Δεν μπορείς να συνεννοηθείς εσύ με τον εργολάβο;… λέει, στον αδύναμο πολίτη ο … άρχων.

Άλλη περίπτωση: Τα νέα έργα στα καλά καθούμενα αποκόπτουν ένα μέρος μιας πόλης από την υπόλοιπη. Ο αιρετός άρχων προτρέπει τους κατοίκους που θίγονται να κάνουν πάλι οι ίδιοι διαπραγμάτευση με τον εργολάβο…

Άλλη περίπτωση: Δρόμος δέκα χιλιομέτρων έχει και τον παράλληλο παράδρομο σε όλο το μήκος του εκτός από τα τελευταία 50 μέτρα. Όσοι χρησιμοποιούν τον παράδρομο παγιδεύονται χωρίς να μπορούν να βρουν διέξοδο… Πώς έγινε αυτό; Έγινε για τους λόγους που υποψιάζεστε. Και τώρα; Είναι δύσκολα αυτά τα πράγματα… απαντά ο παμέγιστος άρχων.

Άλλο: Φίλος καλοπροαίρετος έχει έρθει στα όρια νευρικής κρίσης πηγαίνοντας μέρες και μέρες από τον Άννα στον Καϊάφα. Έχει θιγεί σοβαρά από κρατική αυθαιρεσία. Το αίτημα εξόφθαλμα δίκαιο, αλλά … κανείς δεν μπορεί να δώσει μια κάποια λύση. Εξαντλώντας την ιεραρχία φτάνει στην κορυφή για να εισπράξει από τον παμέγιστο: Μα, σας παρακαλώ κύριέ μου, τι νομίζετε ότι είναι ο … για να ασχολείται με τέτοια ζητήματα;

Σωρός οι ιστορίες καθημερινής τρέλας. Τι γίνεται όταν ο ένας σε στέλνει για διαπραγμάτευση με τους εργολάβους, ο άλλος έχει «σοβαρά» θέματα για να ασχοληθεί με τα δικά σου, οι άλλοι όταν δεν σβήνουν κλήσεις απασχολούνται με το Αφγανιστάν, το Ιράκ, τη χαμένη τιμή της Κατερίνας Μπλουμ; Όταν οι υπουργοί στρίβουν δια του αρραβώνος δηλώνοντας «έχω πιο σοβαρά θέματα να ασχοληθώ», οι υποψήφιοι υπουργοί επεξεργάζονται «νέες πολιτικές πλατφόρμες», οι άλλοι είναι χρόνια τώρα σε συσκέψεις;

Τα κυκλώματα βεβαίως στην εργασία τους. Οι μαφίες, οι εκβιαστές όταν δεν δρουν με την ανοχή συνεργάζονται βεβαίως βεβαίως. Με ποιους; Μα με αυτούς από τους οποίους θα έπρεπε να κρύβονται. Καθημερινές έχουν γίνει οι αποκαλύψεις τέτοιων συνεργασιών και είναι το μόνο παρήγορο σ’ αυτήν την ιστορία. Οι νονοί και οι εγκληματίες αποκαλούνται, «κύριος Παναγιώτης», ενώ τα μαγκάκια (από την κορυφή ως τον πάτο) που εξαντλούν την αυστηρότητα και τη σκληράδα στους φουκαράδες διατηρούν για πάρτι τους διπλά βιβλία… Και άλλα τερπνά και ωφέλιμα.

Εντάξει, δεν μας κυβερνά ο Μπερλουσκόνι. Η εξήγηση όμως του Έκο για τις επιλογές των ανθρώπων που εκλέγονται από τους πολίτες για να ασκήσουν την εξουσία σε κάθε επίπεδο, έχει αναλογίες.

«Το κύριο πρόβλημα της Ιταλίας είναι οι Ιταλοί που ψηφίζουν Μπερλουσκόνι» ισχυρίζεται ο Έκο στο Εσπρέσσο. «Όταν η κοινωνία τους το επιτρέπει, γιατί να τα βάζουμε μαζί τους κι όχι με την κοινωνία που τους επέτρεψε να το πράξουν»; Ο Μπερλουσκόνι και ο κάθε Μπερλουσκόνι της εξουσίας «κάνει μόνο τη δουλειά του».

«Η πλειοψηφία των Ιταλών είναι αυτή που αποδέχθηκε τη σύγκρουση συμφερόντων» για την οποία ευθύνεται ο Ιταλός πρωθυπουργός, ο οποίος έχει στην ιδιοκτησία του την εταιρεία Fininvest, η οποία ελέγχει κυρίως τον τηλεοπτικό όμιλο Mediaset.

«Στις 'υγιείς' δημοκρατίες δεν χρειάζεται να υπερασπιστεί κανείς την ελευθερία του Τύπου επειδή κανείς δεν σκέφτεται να την περιορίσει», σημειώνει.

«Το 1931 ο φασισμός επέβαλε στους πανεπιστημιακούς καθηγητές -1.200 εκείνη την εποχή- έναν όρκο πίστης στο καθεστώς. Μόνον 12 αρνήθηκαν και έχασαν τη δουλειά τους. Ίσως οι 1.188 που παρέμειναν να είχαν αξιοσέβαστους λόγους. Όμως οι 12 που αρνήθηκαν έσωσαν την τιμή του Πανεπιστημίου και τελικά την τιμή της χώρας», σημειώνει.

Ο διάσημος συγγραφέας δηλώνει στο άρθρο του απαισιόδοξος, λέγοντας ότι πιθανότατα η παρέμβασή του αυτή δεν θα επιφέρει αποτελέσματα».

Εμείς όμως είμαστε αισιόδοξοι. Πως το ’λεγε ο Ηλιόπουλος: Δεν ξέρω αν το προσέξατε, είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα. Ναι αλλά δεν το δείχνουμε, συγκρατούμαστε..., γιατί δεν μπορεί να δικαιολογηθεί με τίποτα και από πουθενά η αισιοδοξία που νοιώθουμε. Διαβάζοντας αυτά που γίνονται στην Ιταλία σκεφτόμαστε για μας: και μη χειρότερα.