Ορτανσία η πολύφερνη

Η Ορτάνς έγινε βασικά γνωστή από τον Ζορμπά του Κακογιάννη. Το φιλμ (1964) ήταν βασισμένο στο βιβλίο του Νίκου Καζαντζάκη Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορ-μπά (1946). Στην Κρήτη όμως η Ορτάνς ήταν γνωστή από τα τέλη του 19ου αιώνα.
Η μεγάλη εξέγερση του 1896 στην Κρήτη κατά των Τούρκων, όπως είναι γνωστό, προκάλεσε την στρατιωτική επέμβαση των Μεγάλων Δυνάμεων, που είχε ως αποτέ-λεσμα την αυτονομία της μεγαλονήσου και η οποία άνοιξε το δρόμο για την πολυπό-θητη ένωση, το 1913, με την Ελλάδα.
Με την άφιξη, λοιπόν, των 10.000 περίπου στρατιωτών της πολυεθνικής δύναμης, για τις ανάγκες τους στρατεύματος αφίχθησαν και κάμποσα «κορίτσια». Ορτάνς στα Γαλλικά σημαίνει ορτανσία και «νονός» της ο Γάλλος Ναύαρχος Ποττιέ, πολλή πριν έρθει η Ορτανσία για να βρει τον παλιό της γνώριμο Ποττιέ, πρόεδρο τώρα του συμ-βουλίου των ναυάρχων, στην Κρήτη.
Από τα Χανιά που εγκαταστάθηκε αρχικά πήγε το 1905 στη Σητεία. Το μαγαζί όμως δεν έβγαινε εκεί και αποφάσισε, το 1908, και ήρθε στον Άγιο Νικόλαο. Εδώ η Ορτάνς άνοιξε καφωδείο στην προκυμαία της πόλης στην βορειοανατολική άκρη της. Οι δουλειές πήγαιναν καλά, σε σημείο που να χρειαστεί παράταση ωραρίου λειτουρ-γίας. Πράγματι, χωρίς τις συνήθεις χρονοβόρες γραφειοκρατικές διαδικασίες που κά-νουν τους επιχειρηματίες να διστάζουν να επενδύσουν στη χώρα μας, ο τότε νομάρ-χης Λασιθίου υπέγραψε πάραυτα απόφαση με την οποία επιτρεπόταν στον ιδιοκτήτη του μαγαζιού «Νικόλαον Χανιωτάκην, καφεπώλην, κάτοικον Αγίου Νικολάου να έχη ανοικτόν το εντός της κωμοπόλεως Αγίου Νικολάου και κατά την ακτήν κείμενον καφενείον του μέχρι της 3ης μετά το μεσονύκτιον ώρας». Δουλειές με φούντες η Ορ-τανσία στον Άγιο.
Όμως η τάξις και η ηθική, οι οποίες εκπροσωπούντο στην πόλη από τον Σταθ-μάρχη (αστυνομικό διοικητή της πόλης) επαγρυπνούσαν. Η ανωτέρω απόφαση του νομάρχη εξεδόθη παρανόμως, απεφάνθη ο Σταθμάρχης, διότι στο καφωδείον σύχνα-ζαν «γύναια αναιδέστατα, εψιμιθυωμένα και ασέμνως ενδεδυμένα (τα οποία) δια προ-κλητικών του σώματος κινήσεων παρασύρουν τον απλόν κόσμον εις τον βόρβορον της εξαχρείωσης». Η ιστορία έφθασε να δημιουργήσει διπλωματικό επεισόδιο μετα-ξύ της Ύπατης Αρμοστείας και της πρεσβείας της Ιταλίας. Ο Σταθμάρχης τα έριχνε στον νομάρχη σημειώνοντας σε σχετικό έγγραφο προς τους ανωτέρους του: «Εις τα ανωτέρω άτοπα συντελεί κατά μέγα μέρος η διαγωγή του ενταύθα κ. Νομάρχου, ό-στις ως διαδίδεται ευρίσκεται εις αθεμίτους σχέσεις μετ’ αυτών, δι’ ο και ενθαρρύνει αυτάς εις το να παραμείνουν ενταύθα και εξασκώσι κρυφά το επάγγελμα της πόρ-νης».
Προκλητικές του σώματος κινήσεις, αθέμιτες σχέσεις, το θέμα έλαβε διαστάσεις κωμικοτραγικές και συντάχθηκαν έγγραφα απείρου κάλους. Ενδεικτικά: «Λαμβάνω την τιμήν ν’ αναφέρω υμίν, εις συνέχειαν της υπ’αριθμ. 3459 ε. ε. αναφοράς μου, ότι αι ενταύθα διαμένουσαι Ιταλίδες αοιδοί, μετά του Νικολάου Χανιωτάκι και της συζύ-γου αυτού Ορτάνς Αδελίνα, Γαλλίδος, εξακολουθούν να διατηρώσι δήθεν καφενείον, όπερ ουδέν άλλο είναι ή χαμαιτυπείον, κατόπιν δε των εν αυτώ διαπραττομένων ορ-γίων, έπαυσε λειτουργούν το ενταύθα χαμαιτυπείον, των γυναικών απελθουσών. Εις σχετικάς δε παρατηρήσεις υπό της Χωροφυλακής εδήλωσαν ότι ως ξέναι υπήκοοι, ουδένα σεβασμόν ή ευπείθειαν εις τους τους εγχωρίους Νόμους οφείλουσι.
Τούτου ένεκα και επειδή τοιαύται παρεκτροπαί εις κέντρα οία και το του Αγίου Νικολάου, γίνονται αισθηταί, ποιούσι δε την χειρίστην εντύπωσιν εις τους εντίμους κατοίκους, καθό προσβάλουσαι την δημοσίαν ηθικήν, δια ταύτα παρακαλώ υμάς, όπως ευαρεστούμενοι, ενεργήσετε τα δέοντα, όπου δει και ούτω διαταχθή το κλείσι-μον του εν λόγω καφενείου ει δυνατόν δε και η απέλασις των εν λόγω γυναικών».
Όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα την κάμψη της πελατείας σε σημείο που να φθά-σει το «μαγαζί» να βάλει λουκέτο. Η Ορτανσία μετά του συζύγου της Ν. Χανιωτάκη πήραν το δρόμο της Ιεράπετρας-με καΐκι, όπως λένε τα σχετικά ντοκουμέντα-προς αναζήτηση καλύτερης τύχης.
«Στην Ιεράπετρα νοικίασαν ένα μαγαζί στη Μεσοκαστελιά, απέναντι από μια αρ-χινισμένη εκκλησιά…», σημειώνει ο Μαμάκης («Ανατολή» 10,11,12 & 13 Μαρτίου 2009).
Η ίδια η Ορτάνς έγραψε σε μια φίλη της για την Ιεράπετρα: «Είναι ένα φανταστι-κό μέρος, ανάμεσα ακριβώς από Ευρώπη και Αφρική. Δεν έχει την αφόρητη ζέστη της Αφρικής αλλά και δεν ξέρει τι θα πει κρύο. Ποτέ δεν έχει χιονίσει, παλτό δε φο-ράει σχεδόν κανένας, σπάνια στα σπίτια ανάβουν μαγκάλια…Ο Νικόλας σηκώνεται πρώτος από τα χαράματα, μπαίνει στη βάρκα του και ανοίγεται στο πέλαγος για ψά-ρεμα…Τώρα πια είμαι σίγουρη για την αγάπη του…Τώρα πια κάνω για πρώτη φορά κάτι στη ζωή μου που μου δίνει ξεχωριστή χαρά: ασχολούμαι με το νοικοκυριό».
Η Ορτανσία όμως έκανε δυο λάθη ταυτόχρονα παραβιάζοντας ισάριθμους θεμε-λιώδεις κανόνες στο θέμα διατήρηση μιας σχέσης: ήταν σίγουρη για τον έρωτα του συζύγου της και την εύρισκε με την ποδιά της κουζίνας. Οι τίτλοι του τέλους άρχισαν να εμφανίζονται. Η αυλαία του έρωτά τους έδειχνε να πέφτει. Η εμπειρότατη μαντάμ δεν το κατάλαβε. Τα τηγάνια, οι κατσαρόλες, η σφουγγαρίστρα και η σιγουριά είχαν μηδενίσει την έλξη του Νικόλα γι’ αυτήν. Τον Νικόλα τον απασχολούσε το θέμα, και μια ωραία πρωία, σαν έτοιμος από καιρό, πήρε την απόφαση και τα λεφτά της μαντάμ και μην τον είδατε. Για τη μαντάμ, ακόμα και στην ηλικία της, δεν άρμοζε να τρέχει πίσω από έναν άντρα. Δεν τον αναζήτησε και μόνη πλέον, με τον τίτλο του άμισθου υποπρόξενου της Γαλλίας, προσπάθησε να κάνει μια νέα αρχή. Άνοιξε εστιατόριο στην Ιεράπετρα και παλιά της τέχνη κόσκινο… Η μαντάμ άμα γεράσει το ρίχνει … στις φιλανθρωπίες, λέει ο θυμόσοφος λαός μας. Η Ορτανσία, κατά πως διαδίδεται, τον επιβεβαίωσε. Πέθανε στην Ιεράπετρα το 1938.
Η Ορτάνς, όπως με τον ανδρικό πληθυσμό, έχει κάνει σουξέ και στην τέχνη. Το 1984 οι Β. Μακρίδης και Ν. Καμπάνης ανέβασαν στο Αθηναϊκό Κηποθέταρο την θε-ατρική παράσταση «Μαντάμ Ορτάνς» βασισμένη στη δράση της.
Η πρώτη επιλογή του Κακογιάννη, για το ρόλο της Ορτάνς, ήταν η Σιμόν Σινιορέ. Τελικά επέλεξε τη Ρωσίδα Λίλα Κεντρόβα η οποία κατά τον σκηνοθέτη είχε μια ζωώδη ποιότητα και μυριζόταν όλα τα στοιχεία που χρειαζόταν ο ρόλος. Ο Κακο-γιάννης δικαιώθηκε για την επιλογή του και η Κεντρόβα τιμήθηκε με Όσκαρ.
Το βιβλίο και η ταινία είναι επικεντρωμένα στην ανάλυση του γοητευτικού κε-ντρικού χαρακτήρα. Στο φιλμ ο χαρακτήρας αυτός σημαδεύτηκε ανεξίτηλα από τον Άντονι Κουήν. Εξαιτίας της μουσικής του Θεοδωράκη και του «χορού του Ζορμπά» η ταινία και το βιβλίο συχνά εξετάζονται υπό το τουριστικό πρίσμα. Δηλαδή εντός ενός πλαισίου τουριστικής εμπορευματοποίησης και γραφικότητας, που μάλλον δεν είχαν υποπτευθεί οι δημιουργοί του. Οι παραμελημένοι στο βιβλίο γυναικείοι χαρα-κτήρες αναδείχθηκαν στην κινηματογραφική μεταφορά, χάρη στις ερμηνείες της Κε-ντρόβα και της Ειρήνης Παπά, ως χήρας.