Επίκουρος

Τι έβλεπε ο Επίκουρος όταν αρνιόταν τη συμμετοχή στα κοινά; Γιατί το έκανε;

Μήπως για προστασία στη σκέψης και την αξιοπρέπεια, από τα διάφορα παιχνίδια; Τα παιχνίδια που παίζονται αθέατα στα παρασκήνια, πίσω από την αμέριμνη συμμετοχή στις δημοκρατικές πρακτικές, εκείνα που σχετίζονται με συμφέροντα και τις φιλοδοξίες πολιτικών, πολιτών και συντεχνιών;

Τα παιχνίδια της δημοκρατίας μαθαίνονται. Με τον καιρό τα παίζουν στα δάκτυλα ακόμα και οι έσχατοι κλητήρες που ανακαλύπτουν τις διάφορες τρύπες και τα κενά του συστήματος. Ευκαιρίες που δεν τις αφήνουν ανεκμετάλλευτες: για ψιλοαρπαχτές αρχικά και γιατί όχι και για κάτι περισσότερο σε σπίτια κι αυτοκίνητα αργότερα. Αυτό που συμβαίνει σήμερα και έχει αναχθεί σε επιστήμη της χαραμάδας και του αφύλακτου, από δήθεν αθώους εργάτες έως και επαγγελματίες συνδικαλιστές
Αυτά έβλεπε άραγε ο Επίκουρος; Προσπαθούσε ενδεχομένως να φωνάξει, σε όλους αυτούς που βλέπουν τις διάφορες στρεβλώσεις και τα κενά ως προσωπικές ευκαιρίες: σας πήραμε είδηση, σας καταλάβαμε! Χρησιμοποιείτε τη δημοκρατία, τους θεσμούς και την ιδέα της, για να δημιουργήσετε συμμαχίες και να κάνετε κινήσεις τακτικής κάτω από το τραπέζι, για τα προσωπικά σας συμφέροντα.
Ό,τι κάνει δεν το κάνει από μίσος και αντίθεση στη δημοκρατία και την πόλη. Προειδοποιεί για αυτό που διαισθάνεται ότι θα επέλθει. Την πόλη και τη δημοκρατία της και την έχει υπερασπισθεί, εξ' άλλου, με το σπαθί στο χέρι, όπως λένε οι ιστορικοί της εποχής.

Μια ηθική τιμωρία είναι η πρόταση του μεγάλου στοχαστή. Μια έσχατη κριτική και μια απαξίωση σε αυτό που αρχίζει να γεννιέται.

Ο Επίκουρος είναι ένας ήρωας του Ομήρου που γεννήθηκε πολλή αργότερα και έτσι δεν περιελήφθη στα έπη του.

Οι παραπάνω επισημάνσεις είναι απόδοση μερικών σημείων από το πολύ ενδιαφέρον άρθρο: "Αποχή: η διαφορά μεταξύ Σωκράτειας και Επικούρειας φιλοσοφίας", το οποίο στις επισημάνσεις μας βρίσκει σύμφωνους, όμως στο δια ταύτα διατηρούμε τις επιφυλάξεις μας.